Την Παρασκευή 3/7/2015 και συγκεκριμένα στις 19:30 η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να αποδείξει σε όλους τους επικριτές της ότι μπορεί να αποτελέσει το φάρο για μια ευρύτερη κοινωνική και ανθρωπιστική αλλαγή. Μια αλλαγή η οποία θα επέλθει μέσα από την κατανόηση της υφιστάμενης κοινωνικής κατάστασης, την ανάδειξη της ενότητας ως κυρίαρχου συνθήματος, το σεβασμό της άλλης άποψης, της ανάδειξης του ρόλου του πολίτη και το γύρισμα της πλάτης απέναντι σε παλιές εμφυλιοπολεμικές τακτικές και πρακτικές που προβάλλονται δυστυχώς μέσα από το γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο αλλά και από τους εκπροσώπους μας στο ελληνικό κοινοβούλιο. Σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να γίνουν δύο διαφορετικές συγκεντρώσεις, αλλά μία όπου όλοι θα είχαν το λόγο και το χρόνο να εκθέσουν τα επιχειρήματά τους, τις απόψεις τους, τις σκέψεις τους κι ενδεχομένως τα πραγματικά δεδομένα που θα έπειθαν όλους εμάς για την ορθή επιλογή μας! Μόνο έτσι θα είχαν βάση οι ευχές και οι φωνές για ενότητα και όχι διχασμό. Δυσ...
Η Δημοκρατική Αφύπνιση των Λαών Η σύγχρονη ελληνική αλλά και παγκόσμια κοινωνική πραγματικότητα μας θυμίζει ολοένα και περισσότερο τις συνθήκες ζωής και δράσης που αναπτύχθηκαν Μεσαίωνα. Σχεδόν καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της ανυπαρξίας του πολιτικού συστήματος να προστατεύσει τους πολίτες από κάθε φύσης κινδύνους. Παρατηρούμε τους λίγους να προσπαθούν να διαμορφώσουν συνθήκες που θα εγκλωβίσουν τους πολλούς σε καταστάσεις άγχους, καθημερινής ανησυχίας για το μέλλον των οικογενειών τους αλλά και της καθημερινότητάς τους, ανησυχίας για την ίδια τους τη σωματική ακεραιότητα λόγω της αύξησης της εγκληματικότητας και κυρίως επιδιώκουν να τους εγκλωβίσουν στα στενά όρια ενός κοινωνικοοικονομικού πλαισίου όπου θα φοβούνται, οι πολίτες, να αλλάξουν την υφιστάμενη πραγματικότητα διότι δεν θα επιθυμούν να γνωρίσουν αν το αύριο είναι περισσότερο φωτεινό από το σημερινό σκοτάδι που βιώνουν κι έχουν ίσως αποδεχτεί. Το απόσπασμα από την ταινία του 1940 μας θυμίζει ότι ο λαός χρειά...
πραγματικά απο τη στιγμή που το έλαβα απο το φίλο μου το Δημήτρη μπήκα σε σοβαρές σκέψεις, το έδειξα στην τάξη μου (ΣΤ΄Δημοτικού) και ανησύχησα περισσότερο όταν ένα παιδί ενδιαφέρθηκε μόνο για μια χειρονομία και τίποτε άλλο. Τα παιδιά βλέπουν, κάνουν και αργότερα ενδεχομένως να μην έχουν κι ενοχές, ας εργαστούμε όλοι για ένα καλύτερο αύριο δίχως σχολική και κοινωνική βια
Σχόλια