Το σάπιο παλαιοκομματικό σύστημα είναι ακόμη παρόν

Η Δημοκρατική Αφύπνιση των Λαών

Η σύγχρονη ελληνική αλλά και παγκόσμια κοινωνική πραγματικότητα μας θυμίζει ολοένα και περισσότερο τις συνθήκες ζωής και δράσης που αναπτύχθηκαν Μεσαίωνα. Σχεδόν καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της ανυπαρξίας του πολιτικού συστήματος να προστατεύσει τους πολίτες από κάθε φύσης κινδύνους. Παρατηρούμε  τους λίγους να προσπαθούν να διαμορφώσουν συνθήκες που θα εγκλωβίσουν τους πολλούς σε καταστάσεις άγχους, καθημερινής ανησυχίας για το μέλλον των οικογενειών τους αλλά και της καθημερινότητάς τους, ανησυχίας για την ίδια τους τη σωματική ακεραιότητα λόγω της αύξησης της εγκληματικότητας και κυρίως επιδιώκουν να τους εγκλωβίσουν στα στενά όρια ενός κοινωνικοοικονομικού πλαισίου όπου θα φοβούνται, οι πολίτες, να αλλάξουν την υφιστάμενη πραγματικότητα διότι δεν θα επιθυμούν να γνωρίσουν αν το αύριο είναι περισσότερο φωτεινό από το σημερινό σκοτάδι που βιώνουν κι έχουν ίσως αποδεχτεί.

Το απόσπασμα από την ταινία του 1940 μας θυμίζει ότι ο λαός χρειάζεται έναν ηγέτη, δημοκράτη, διορατικό και κυρίως να βρίσκεται δίπλα στο λαό του. Οι πολίτες επιθυμούν να χειροκροτήσουν αυτόν που θα συμβάλει στη δημιουργία ενός σύγχρονου πλαισίου όπου θα λειτουργούν όλα με συνθήκες πραγματικής δημοκρατίας και ο λαός δε θα είναι όχλος αλλά ενεργός συμμέτοχος στις κοινωνικές εξελίξεις.

Κανένας δεν επικροτεί τη βία και τον εξευτελισμό των εκπροσώπων του ελληνικού κοινοβουλίου, όμως θα πρέπει να αναρωτηθεί και το πολιτικό σύστημα αν ορισμένοι εκπρόσωποί του αξίζουν να βρίσκονται στα έδρανα της χώρας που γέννησε τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Η επιλογή ασφαλώς και δεν πρέπει να γίνεται με βάση την αναγνωρισιμότητα και το επίθετο κι ενδεχομένως ένα παραγωγικό παρελθόν που όμως δεν προσφέρει υπηρεσίες στο παρόν και κυρίως στο μέλλον, αλλά με γνώμονα τις ιδέες, την προσφορά στην τοπική κοινωνία και φυσικά τη δυνατότητα προσαρμογής του στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα αλλά και τις δυνατότητες που έχει ώστε να επιφέρει εκείνες τις αλλαγές που θα είναι προς όφελος των συμπολιτών του, όλων των συμπολιτών του και όχι των ψηφοφόρων του.

Οι αλλαγές δεν είναι δυνατό να παρουσιαστούν από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά να στηριχτούν στη δημιουργία ενός στρατηγικού σχεδίου που να έχει μακροπρόθεσμους στόχους, που θα καθοριστούν με τη συμμετοχή ολόκληρης της κοινωνίας, μιας κοινωνίας που πρέπει να αφυπνιστεί προκειμένου  να αντιληφθεί το μήνυμα της πραγματικής αλλαγής και όχι να εγκλωβιστεί στα στενά όρια των πρόσκαιρων προτάσεων και ανέφικτων ρητορικών διαγγελμάτων. Η κοινωνία μας πρέπει επανακτήσει τους ισχυρούς δεσμούς της, να νιώσουν οι πολίτες ότι δεν είναι απλές μονάδες και ότι δεν τους βλέπει το σύστημα ως ένα χέρι που πρέπει να πληρώνει χωρίς λόγο και χωρίς τουλάχιστον να γνωρίζουν αν υπάρχει ένα σχέδιο που να εγγυάται ότι οι στόχοι θα επιτευχθούν. Ο κόσμος επιζητά την αλήθεια, αρκετά με το ψέμα και τις άσκοπες συζητήσεις για ένα άγνωστο μέλλον, το οποίο θα είναι κτισμένο με άγνωστα υλικά, άγνωστης προέλευσης και κυρίως χωρίς τη συμμετοχή και των Ελλήνων πολιτών. Όσοι αγαπούν τη χώρα (ανεξαρτήτου προέλευσης) που διαμένουν νόμιμα και συμβάλλουν στη βελτίωσή της και στην πρόοδό της τότε έχουν το δικαίωμα να λένε ότι είναι πολίτες της αρχαιότερης χώρας, της χώρας με τη μεγαλύτερη ιστορία, της χώρας που γέννησε τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, την ισονομία, την ισοπολιτεία, ας δημιουργήσουμε όλοι μαζί τις συνθήκες για ένα καλύτερο μέλλον. Ο καθένας μέσα από τη οικογένειά τους, το σχολείο του, το χωριό ή την πόλη του, ας προσπαθήσει να ενώσει τα κομμάτια του παζλ που θα αποκαλύψειν ένα γαλάζιο φόντο γεμάτο ελπίδα για όλους τους πολίτες αυτής της χώρας, ας είναι η ΕΛΛΑΔΑ η χώρα που θα ξυπνήσει την παγκόσμια κοινότητα και θα στρέψει την προσοχή της προς αξίες που έχουν να κάνουν με τον ίδιο τον άνθρωπο και όχι με την τσέπη του, την οποία επιδιώκουν να εκμεταλλεύονται οι λίγοι. Η εποχή μας χρειάζεται τη συνεργασία όλων και κυρίως την ανάδειξη των ικανών και τίμιων ανθρώπων.